22 Ocak 2011 Cumartesi

Frida'nın Diego'ya mektubundan bir bölüm...

Gecelerim carpan kocaman bir yurek gibi.
Gecelerim aysiz;pencereden suzulen gri isiga gozunu kirpmadan bakiyor.
Gecelerim agliyor.yastigim nemli ve soguk.
Gecelerim beni yokluga itiyor.seni ariyorum,yanimdakini dev bedenini,solugunu kokunu ariyorum.neredesin?
Bedenim su sakat kulce,senin sicakliginda bir an kendini unutmak istiyor.gecelerim pacavraya donmus yurek.
Gecelerim beni askla tutusturuyor.ama senin eksikligini cektigini biliyor ve bu gercek karanlikta bir bicak gibi parliyor.
Gecelerim sana ucabilmek,seni uykunda sarmalayip bana getirebilmek icin kanatlari olsun istiyor.ama gecelerim her turlu yasak oldugunu ve duzensizlik yarattigini biliyor.
Gecelerim senin ve benim hazza eristigimizi gormek icin rontgencilik yapmak istiyor,ama bedenim birkac sokagin ya da adi bir cografyanin bizi ayirdigini anlamiyor...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Comments system

Disqus Shortname